Jeśli ktoś w ogóle myślał, że na urlopie można się wyspać to był w błędzie. Budzik zadzwonił o 5:40 nad ranem i nie był to sygnał do porannego treningu. Lecac na Sri Lanke w magazynie pokładowym przeczytałem, ze można być turysta, badź podróżnikiem. Jako, że utożsamiam się z podróżnikiem, postanowiliśmy się poczuć jak lokalni tubylcy. O 6:30 złapaliśmy lokalny autobus z Sigiriya do Kandy.

Dwu i pół godzinna podróż dyskotekowym autobusem nie była taka zła, jak się spodziewałem. Bagaże znalazły swoje miejsce w mini luku bagażowym, a nam udało się dorwać miejsca siedzace. Autobus, który pamięta na pewno lata osiemdziesiate wyposażony był w DVD i dobre nagłośnienie.

Gdy tylko wysiedliśmy w Kandi, jeden z lokalnych kierowców tuk-tuka (taki mini motor z przyczepka) zaproponował nam podwózkę na dworzec kolejowy, która była oddalona może 200 metrów. Targujac się chwilę ustaliliśmy cenę na 1.25 PLN ;) Nie udało nam się dostać biletów na jutrzejsy pociag, ale jest szansa na zakup bezpośrednio przed odjazdem. Tuktukarz zawiózł nas do miejsca, które zaproponował nam na nocleg. Chwila targowania i udało się za grosze wynajać pokój na jedna noc.

Postanowiliśmy, że obiad zjemy w lokalnej knajpie. Tam zaprowadził nas pół włoch – pół lankijczyk, który nas dorwał na ulicy. Dla odmiany zjedliśmy ryż z curry, tym razem zapłaciliśmy jednak lokalna cenę, a nie wygórowana dla turystów. 12.5 PLN za obiad dla trzech osób to chyba całkiem niezła cena ;)




Po obiedzie krótki odpoczynek, i kilka kółek w okół jeziora :)

Popołudniu odwiedziliśmy ogród botaniczny. Robi wrażenie, niezliczone gatunki roślin i ich ogrom…i te nietopeże…




Na koniec odwiedziliśmy jeszcze pokaz folklorystycznych tańców… trochę się wynudziliśmy, aczkolwiek było kilka fajnych elementów akrobatyki:)

Jutro mamy nadzieję na dostanie biletów na pociag do Nuwara Elyah, jak się nie uda to plan b to podróż tuk tukiem…